Zagadki dotyczące zjawisk atmosferycznych

kwi 8, 2021

Spójrzcie przez okno i sprawdźcie jaka jest dzisiaj pogoda. Dziś porozmawiamy sobie o pogodzie wiosennej.

Kwietniowa pogoda jest zmienna, często łączy jeszcze zimowy chłód z wiosennym słońcem, nieraz juz bardzo gorącym, a nieraz zimnym. W kwietniu możemy zobaczyć bardzo dużo zjawisk pogodowych.

Spróbujcie rozwiązać zagadki dotyczące zjawisk atmosferycznych

Wiosenna pogoda – rozwiązywanie zagadek słownych dotyczących zjawisk atmosferycznych i pogody: deszcz, wiatr, słońce, śnieg, burza.

Jest to złocista, świetlista kula, kiedy wcześnie wstaję – dzień nastaje, kiedy zaś zachodzi – to noc do nas przychodzi. (słońce)

Biały jak mąka, albo drobna kasza, gdy spadnie na ziemię na sanki zaprasza. (śnieg)

 Co to odgadnij! Pada z chmury w dół. Jest tylko na dworze, suchy być nie może. (deszcz)

Jasny zygzak na ciemnym niebie. Może podczas burzy przestraszyć i ciebie. (błyskawica)

Szumi, gwiżdże, czasem gna. Skąd i dokąd? Kto go zna? Dmucha, szarpie, czasem rwie. Po co? Za co? Kto go wie? (wiatr)

,, Kwiecień plecień, bo przeplata trochę zimy, trochę lata’’– dzieci z pomocą rodziców próbują wyjaśnić powiedzenie. Proszę zwrócić uwagę, by dzieci budowały wypowiedzi pełnymi zdaniami ( nie pojedynczymi słowami).

– „Odgłosy wiosny” – ćwiczenie doskonalące artykulację:

Proszę, aby dzieci powtarzały za rodzicami rymowankę; na słowa szu,ho,wiu,hyc,ciap,hop,raz ,dwa, trzy – wymyśliły dowolny gest lub ruch. Dla chętnych nauka rymowanki na pamięć

 Pada deszczyk pada i po liściach tak szeleści – szu, szu, szu.

 Deszcz ustaje płyną chmury kwiaty wznoszą się do góry – ho ho ho.

 Wiatr tu pędzi na wyścigi wiatr kołysze nam łodygi – wiu, wiu, wiu.

Biegną dzieci tu z ochota ,uważajcie takie błoto – hyc, hyc, hyc.

Byle słonko nam nie zgasło róbmy prędko z błota masło – ciap ciap ciap.

Teraz baczność kroki duże przeskoczymy przez kałużę – hop,hop,hop.

Jest pogoda słońce świeci maszerują w pole dzieci – raz dwa trzy.

,,Wierszyki- masażyki’’- masażyk relaksacyjny

– Dziecko siada plecami do rodzica, który czyta wierszyk i wykonuje określone gesty na plecach dziecka. Role mogą się potem zamienić.

Idzie pani: tup, tup, tup,

 (Na przemian z wyczuciem stukamy w jego plecy opuszkami palców wskazujących)

dziadek z laską: stuk, stuk, stuk, (delikatnie stukamy zgiętym palcem)

skacze dziecko: hop, hop, hop, (naśladujemy dłonią skoki, na przemian opierając ją na przegubie i na palcach)

żaba robi długi skok. (z wyczuciem klepiemy dwie odległe części ciała dziecka np. stopy i głowę

Wieje wietrzyk: fiu, fiu, fiu, (dmuchamy w jedno i w drugie ucho dziecka)

 kropi deszczyk: puk, puk, puk, (delikatnie stukamy w jego plecy wszystkimi palcami

deszcz ze śniegiem: chlup, chlup, chlup, (klepiemy dziecko po plecach dłońmi złożonymi w „miseczki”) a grad w szyby łup, łup, łup. (lekko stukamy dłońmi zwiniętymi w pięści)

 Świeci słonko, (gładzimy wewnętrzną stroną dłoni ruchem kolistym)

wieje wietrzyk, (dmuchamy we włosy dziecka)

 pada deszczyk.([z wyczuciem stukamy opuszkami palców w jego plecy)

 Czujesz dreszczyk? (leciutko szczypiemy w kark)

Skip to content