Już za chwilę będą święta tak bardzo przez Was oczekiwane. Pamiętacie , jakie pokarmy wkładamy do koszyczka przygotowanego do święcenia? Czego nie może zabraknąć w koszyczku? Na pewno wszyscy wiecie co to są za pokarmy. Ale najważniejszym pokarmem jest jajko – symbol świąt wielkanocnych. Zwiastuje nowe życie, radość i nadzieję. Trudno wyobrazić sobie te radosne święta bez jego obecności na stole, w elementach dekoracyjnych, naczyniach ze słodyczami czy w koszyczku zajączka.
A w związku z jajem mam dla Was ciekawostkę posłuchajcie:
Jajko to znak wszelkiego początku narodzin i zmartwychwstania. Dzielimy się nim przed
rozpoczęciem śniadania, życząc sobie pomyślności, zdrowia i błogosławieństwa Bożego.
W ludowych wierzeniach jajko było lekarstwem na choroby, chroniło przed pożarem, zapewniało urodzaj w polu i w ogrodzie, a nawet powodzenie w miłości. Z jajka wykluwa się kurczątko, które jest symbolem życia.
Jak powstaje życie z jajka?
Jajko kury to „kapsuła”, w której rozwija się pisklę. Pod ochroną skorupy znajduje się zarodek, który początkowo jest tylko małą białą plamką (tarczą zarodkową) na powierzchni żółtka. Ta plamka, w przypadku jaja kurzego w ciągu 21 dni, zamienia się w puszyste, biegające pisklę.
Proponuję obejrzeć filmik pt „Jak z jajka powstaje kura”.
Na zakończenie proponuje Wam posłuchać pięknej piosenki o Wielkanocy. Gdyby ktoś z Was miał ochotę na naukę tej piosenki tekst znajduje się poniżej.
WIELKANOCNE PISANKI
Są takie święta raz do roku,
co budzą życie, budzą czas.
Wszystko rozkwita w słońca blasku
i wielka miłość rośnie w nas.
Miłość do ludzi, do przyrody
w zielone każdy z wiosną gra.
Już zima poszła spać za morza
a w naszych sercach radość trwa.
Ref. Kolorowe pisanki przez dzieci malowane,
pierwsze bazie, pierwiosnki, bratki wiosna nam śle.
Białe z cukru baranki jak zaczarowane,
małe, żółte kurczątka, zniknął cały już śnieg.
W piecu rosną sękacze, baby wielkanocne
I mazurek „filutek”, spójrzcie tam pierwszy liść.
Według starej recepty babcia barszcz ugotuje,
przyjdzie cała rodzina na te święta już dziś.
Czas ciepłe kurtki w szafie schować
i w naftaliny ukryć świat.
W szufladzie zaśnie czapka zimowa,
narty i sanki pójdą spać.
Bocian powrócił na swe gniazdo,
już leśnych kwiatów czujesz woń.
A słońce świeci mocno, jasno
i żabi rechot słychać z łąk.
You must be logged in to post a comment.